Diario en galego de xogos e videoxogos
Sen tempo para descansar e sen máis que algunhas poucas liñas de diálogo dende a última batalla, comeza unha nova no barco. Como na última perdín a unha unidade, desta vez comecei con tan só 11 personaxes. [continuar lendo]
O capítulo comeza co grupo chegando á cidade móbil de Pao, tódalas edificacións teñen rodas e cada certo tempo alborexa nun novo lugar. Non hai moito interesante máis aló dunha conversación cun xeneral de Runefaust que confesa que o seu reino foi corrompido por Darksol pero que, pese a iso, seguimos sendo inimigos e que a próxima vez que nos atopemos no campo de batalla só un poderá saír vivo. [continuar lendo]
A primeira vez que empecei o terceiro capítulo, explorei toda a vila de Bustoke, falei con tódolos seus habitantes, merquei armas novas para o meu equipo, equipeinas e gardei a partida para continuala noutro momento. [continuar lendo]
O segundo capítulo comeza co equipo chegando á vila de Rindo tralos pasos de Kane. Ó chegar descubrimos que Runefaust levouse tódolos barcos menos un, que dentro de pouco virá un circo e que no teatro local hai unha obra onde un cabaleiro de Runefaust pégalle unha malleira a un feble Max. [continuar lendo]
Coido que Shining in the Holy Ark foi o primeiro xogo de rol por quendas que xoguei na miña vida; recordo estrealo cun amigo de nome semellante a un dos protagonistas, cada quenda de combate eu manexaba ó protagonista (mandándolle atacar), preguntáballe ó meu amigo que quería que fixese o seu case-homónimo (atacar, o 95% das veces) e entre os dous escollíamos a acción da curandeira do grupo (case seguro que atacar se todo ía ben). [continuar lendo]