Coma xa dixen nos comentarios do Learn 2 Kaizo, os plataformas modernos e esixentes son moi do meu gusto, especialmente aqueles coma o Super Meat Boy onde as mortes non son importantes e podemos repetir inmediatamente o segmento fracasado. Inda teño unha morea por probar, pero agora é o momento do Celeste, un deseño canadense que acadou boas críticas dende a súa estrea en xaneiro do 2018. [continuar lendo]
Xadrez. As miñas aperturas
Tiña esta entrada escrita dende hai algúns anos. Pretendía ser un bosquexo para terrae, pero nunca lle atopei un fío condutor para contar algo realmente interesante e nin sequera ten un final claro. Inda así, coido que é perfecta para esta páxina, que non pretende ser máis ca un diario lúdico persoal. [continuar lendo]
Out Run
A principios dos anos noventa, por algún motivo que agora non son capaz de precisar, gustábame especialmente o Ferrari Testarrossa (a dobre r era invención miña). Tiña un par de modelos de metal cos que facía carreiras polo corredor da casa, antes de gardalos no seu aparcadoiro de plástico, un deses con varios andares comunicados por ramplas. [continuar lendo]
Super Street Fighter II: The New Challengers
O Super Street Fighter II: The New Challengers trouxo á miña Mega Drive un dos meus xogos preferidos das recreativas. Sen necesidade de meter moedas, e con catro personaxes novos, converteuse nun dos grandes éxitos para xogar na pequena pantalla. [continuar lendo]
Rhino Hero: Super Battle
O meu colega máis especializado en xogos de taboleiro, que tamén fai as veces de camelo lúdico, sacoume unha tarde o Rhino Hero, un xogo para todas as idades consistente en facer unha torre de naipes. Pasámolo ben construíndo competitivamente, poñendo a proba os nosos pulsos até a irremediable derruba da edificación. [continuar lendo]