Nos tempos de instituto, un compañeiro de clase gravoume unha serie de debuxos de ninjas. Durante os próximos meses vin algúns capítulos de Naruto cada día, chegando ao episodio cento e pico antes de aburrilo. Nos anos seguintes tentei ver moitas outras series de anime pola miña conta, pero coido que só cheguei ao final de Fullmetal Alchemist, xa que o de ver cousas episódicas sen compaña non é o meu. [continuar lendo]
Jaws e Karate Kid
A cuarta película de Tiburón tivo uns dos calendarios, dende a concepción até a emisión, máis apurados das grandes producións dos anos oitenta. Catro meses após a súa estrea, os estadounidenses xa podían revivir a experiencia nas súas Nintendos con este Jaws. [continuar lendo]
Kirby’s Adventure
Na entrada do Soul Blazer meditei, cunha claridade moi baixa para o que tiña na mente, sobre como evolucionan certas sagas de videoxogos para axeitarse ás novas tecnoloxías e seguir innovando. No outro extremo atópase a saga de Kirby, cuxa liña principal de videoxogos non é máis ca este Kirby’s Adventure da Nintendo engadindo uns poucos poderes, inimigos e niveis novos. [continuar lendo]
World Cup Italia ’90
De cativo baixaba a xogar ao fútbol case todos os días. Non se me daba nada ben. Lembro aquela vez que collín o balón na nosa metade do campo, caneei a un rival, seguín avanzando, driblei a outro, tirei cara a portería onde non lle chegaba o gardameta e case marco gol! [continuar lendo]
Soul Blazer
Unha cousa que me sorprende das boas secuelas, dos videoxogos neste caso, é o ben que moitas delas conservan parte da esencia cando trocan algún compoñente significativo. O exemplo clásico é o brinco de dúas dimensións a tres, e como sagas coma Zelda, Metroid e Mario apañaron para actualizarse conservando os convenios, estética e estilo. [continuar lendo]