Xa case é unha tradición, polo que comezarei esta entrada falando dun xogo programado por min que non durou máis dunha semana. Neste caso o prototipo era dun xogo de tácticas por quendas ao estilo do Shining Force ou o Final Fantasy Tactics, co engadido de que os personaxes serían claramente inspirados por outros de videoxogos famosos: o boina verde, Simon Belmont, Solid Snake, etc. [continuar lendo]
Slay the Spire. Capítulo 4
O Slay the Spire segue a ser un dos meus xogos favoritos; incluso o considero inspirador á hora de aprender a levar un xogo dende unha idea orixinal até unha boa culminación. Co obxectivo de saber máis sobre os límites do mesmo, decidín darlle un bo tento aos acadamentos que me faltaban por conseguir. [continuar lendo]
Slay the Spire. Capítulo 3
Xa falei de todas as bondades que ten a parte lúdica deste Slay the Spire, pero os desenroladores tamén fan un bo traballo levando o xogo ao día mediante arranxos de erros, parches para equilibrar os diferentes compoñentes e até, neste caso extraordinario, unha nova protagonista cos seus novos mecanismos e unha colección de cartas novas, por non falar das reliquias a xogo. [continuar lendo]
Side Pocket
Algunhas das anécdotas que teño relacionadas co billar pasan dende aquela vez que un pícaro de cinco anos rompeume a boca cunha bóla nun cámping galego, até un intento de partida nun decadente bar danés, sen esquecer aquela bóla raiada verde que roubou un compañeiro de secundaria e que, por algún motivo que nunca comprendín, ma regalou. [continuar lendo]
Rhapsody: A Musical Adventure. Capítulo 2
Outra cousa de este xogo que me recorda dalgúns feitos co RPG Maker é a presenza de sistemas enxeñosos pero totalmente sobros. Eu, por exemplo, non merquei nada nas tendas nin empreguei ningún obxecto consumíbel, basicamente porque non facía falla para nada. [continuar lendo]