O lar do xogón

O portal Susurros del Bosque Viejo organizou a sexta entrega da súa liga nacional do Señor dos Aneis LCG. Esta vez tratábase de superar as tres misións das Terras salvaxes de Rhovanion empregando só as cartas desa caixa e da básica. Ao ter eu todas as cartas válidas, non dubidei en apuntarme facendo unha baralla baseada nos reis do val Brand e o seu fillo Bardo II. A opción para o terceiro heroe pedíame ser algún da esfera do saber, Beravor ou Denethor, mais pareceume a opción sinxela polo que improvisei un pouco metendo a Eleanor, unha muller de Gondor que decidiu pasear polo val coa súa egua. Por dicir algo.

O mazo resultante non tiña moitas sorpresas. Devorquei todos os aliados do val dispoñíbeis, todas as vinculadas novas e completei con Gandalfs e algunhas das cartas clásicas das esferas de liderado e espírito. Foi unha mágoa non poder meter o novo evento de saber que devolve cartas vinculadas á man e que tanto xogo da xunto aos heroes do val. Tamén deixei planeado un banco con vinte cartas adicionais e dous heroes de saber, pero non estaba permitido empregalo para este evento. Non tiña nin idea de que tratarían as misións da caixa, máis aló de que revisitaban as cartas de encontro das tres primeiras misións da básica, polo que escollín unha ameaza inicial bastante baixa para evitar posíbeis trols nas primeiras quendas.

Na primeira misión, Remontando o Anduin, temos que percorrer en dirección contraria o clásico río que tantas veces baixamos despois de derrotar ao polo entón terrible troll. Esta nova versión é unha desas que non escala moi ben para un só xogador, xa que hai unhas condicións que obrigan a poñer unha nova carta en xogo, o cal é un chimpo moi importante na dificultade cando non hai outros xogadores para paliar os seus efectos: o incremento de revelar unha carta a revelar dúas é moi superior ao de pasar, por exemplo, de tres a catro. Eu fracasei nos tres tentos oficiais para a liga, pero polo menos conseguín unha vitoria á cuarta. Con Denethor no grupo sería moito máis sinxelo.

Pola súa banda, en Perdidos no bosque negro, non tiven maiores problemas. Conseguín tres vitorias nos tres intentos, explorando case todos os camiños posíbeis sen moitas dificultades. Foi entretido polo variado, inda que adoece un pouco de ter que separar todas as cartas de encontro tras cada partida para volver a comezar. Atopamos de novo a certos vellos inimigos pero non resultan tan perigosos coma nos poderían semellar nos comezos das nosas viaxes pola Terra Media neste xogo. Vendo as estatísticas do evento, tamén resultou a máis sinxela para a meirande parte dos participantes.

Na misión do rei, tiven dúas derrotas sen poder pasar da primeira etapa: o mazo de espenucas pode traer moitas maldades de súpeto que complican a nosa vida. Non sería até a terceira e definitiva cando atopei por vez primeira ao dragón e tiven unha pequena posibilidade de acceder ao seu tesouro. Non foi nada sinxelo e, cando xa pensaba que o tiña no peto, unha serie de catastróficas desditas remataron con Eleanor e Bardo sen puntos de vida. Por sorte, sobrevivín o suficiente para facer un derradeiro ataque e concluír co malvado dragón!

Como fun dos primeiros en rematar, tiven a honra de estar primeiro na clasificación xeral do evento temporalmente, pero rematei no décimo posto cando todos entregaron os seus resultados. Alédome de ter participado e agardo novas entregas da liga, especialmente se teño acceso a todas as cartas que compoñan o listado de permitidas.

• Remontando o Anduin: D / D / D.
• Perdidos no bosque negro: 161 / 125 / 125.
• A misión do rei: D / D / 176.
• Puntuación final: 40.

Até fai ben pouco só tiña a caixa básica do xogo LCG do Señor dos Aneis xunto a todo o ciclo de Angmar Espertado. Digo “só” porque, inda que parezan unha morea de cartas, é unha fracción moi pequena de todo o que saíu para este xogo. A pesar de ter explorado moi pouco do seu deseño lúdico, é probabelmente o meu xogo de cartas preferido, inda que non atopase un grupo para gozalo en maior medida. Ademais de necesitar moitos cartos para facerse cun ciclo completo, tamén e complicado atopar unidades das tendas, polo que a miña colección vai aumentando lentamente a medida que atopo desexo e stock.

Ultimamente incorporei tres aventuras do primeiro ciclo (unha delas en inglés, o resto en castelán) e a caixa grande das Terras salvaxes de Rhovanion. Aproveitei para facerme un mazo cos novos personaxes do val, e funcionou moi ben na primeira aventura a través do bosque escuro. Contra o troll do comezo do Anduin tiña problemas gordos polo que tiven que facer algúns axustes no mazo para baixar a miña ameaza, rematando cunhas cartas non tan ambiciosas pero máis prácticas para este desafío, con Brand (táctica), Bardo (espírito) e o pequeno Merry (espírito) coma heroes. Conseguín un par de vitorias consecutivas polo que entendo que está ben superado. Tras isto, agardábame a escapatoria de Dol Guldur para rematar coas aventuras da caixa básica. Pouco xoguei esta aventura nas cento e pico partidas que levo porque é moi complicada, pero teño esperanza no poder dos espirros do rei do val.

Antes de nada axustei o mazo para non depender tanto dos aliados do val, xa que en boa parte da misión só poderemos xogar a un por quenda, pero metín algúns que se poden poñer en xogo doutras maneiras para facer un pouco a trampa. Debido a que a aventura non está deseñada para ser xogada en solitario, engadín outro mazo formado por Aragorn (liderado), Théodred (liderado) e Rossiel (saber). A idea deste mazo é xogar aliados poderosos de saber, se consigo os recursos, mellorar a Rossiel movendo cartas á área de vitoria, e meter algúns exploradores do norte no mazo de encontros. As dúas primeiras partidas foron derrotas en 40 e 12 minutos, e non pasei da primeira etapa en ningunha: aliado que poñía en xogo, aliado que morría. A terceira tivo máis graza.

Comecei con moita sorte: das tres cartas gardando os obxectivos dúas eran o alcance do nigromante que se resolveron sen efecto, e o heroe secuestrado foi Théodred. Pouco a pouco conseguín ter algúns aliados con boas cartas vinculadas no lado do val, mentres que Aragorn e Rossiel adicábanse a sobrevivir e contribuír cun pouco de vontade en cada misión. O momento estelar deste mazo foi cando conseguiu colar un explorador do norte no mazo de encontros e, cando foi descartado como sombra, devolvelo ao mazo a través dunha carta de evento. Cando entrou, liquidou un lugar que me daba problemas e puido aportar á defensa contra os orcos e arañas. Nese momento xa o tiña todo controlado, o mazo do val aproveitou todos os seus recursos, acumulados en boa parte gracias ao senescal de Gondor, para chamar a Gandalf dúas veces: a primeira para resolver a segunda etapa, e a seguinte para rematar ao Nazgûl e fuxir de Dol Guldur coa misión cumprida na sexta quenda: Théodred está a salvo!

• Tempo de xogo: 2 horas.
• Partidas xogadas: 3.
• Vitorias: 1 (110 puntos).