Football, Tactics & Glory. Capítulo 5

O meu comezo no Corunna FC vai ben. Cando collín as rendas tiña un equipo con xente nova e un dos mellores dianteiros que tiven a sorte de manexar. Na defensa tiña moitos xogadores válidos, polo que levei toda a primeira tempada un catenaccio cun 1-5-2-2 para amarrar todos os resultados posibles. Inda así, ata que aprendín a pechar un pouco os ataques polos flancos, encaixei bastante máis goles dos que debería. Serviume para engadir esa táctica ó meu arsenal, deixándome boa parte do meu presuposto en contratar un novo dianteiro para a marxe dereita con moitísimo control do balón e tan só 19 anos. Terei que buscarlle compaña dentro de nada, porque os seus compañeiros aí diante son máis vellos e el cansa moito de tanto correr, esquivar e caer na área cos innumerables penaltis que recibe e que, moi xenerosamente, deixa que anoten o seus compañeiros. Ademáis, esta estrela presente e futura do Corunna, tamén ten a habilidade de entrada en carriño, moi útil a miúdo e unha das poucas activas que levo actualmente na formación inicial.

E, velaí, outra das pequenas queixas que teño con este xogo. As habilidades activables empregan un sistema de resolución totalmente diferente, inda que non necesariamente peor, alleo ás estatísticas básicas. Deste xeito, un defensa sen case puntos de pase pero coa habilidade de pase longo resultará moito máis efectivo en pases que percorran case todo o campo ca nun máis preto. Pola outra banda, hai un feixe de habilidades defensivas que só serven para inutilizar as ofensivas rivais, o cal pode ser frustrante para ambos lados se a planificación dunha quenda de ataque é invalidada por non interpretar ben a icona dun defensor, ou se todo o adestramento do noso porteiro non serve de nada porque coincide que os equipos rivais non teñen a habilidade de disparo poderoso. Como contrapartida, se cadra podería dar algo de profundidade se temos moitos xogadores suplentes a bo nivel que poidamos incluír expresamente para contrarrestar as estrelas da oposición.

O Corunna FC non está nese punto, pero si que estudo a formación rival antes de cada partido para colocar a defensa e a dianteira dun xeito óptimo, e os resultados avalan esa estratexia. Tamén é certo que me comprometín a non simular máis partidos, porque o que me atraía deste xogo era precisamente a aplicación de tácticas dentro do campo e decateime de que estaba a ser arrastrado polo metaxogo de despacho. Curiosamente, na primeira tempada en Corunna, dinlle sen querer a simular un partido que rematou en derrota, e foron eses os puntos que me impediron gañar a división, inda que conseguira o ascenso igualmente. Tamén na final da Copa Prestixio errei o último penalti e quedei noutro segundo posto, algo que tería asinado no comezo da tempada pero que nese intre sabía a pouco.

Xa na First (Segunda) Division as cousas seguiron ben, ata a punto que, logo do meu primeiro ano na metade alta da táboa, conseguín asegurar o primeiro posto a falta dun partido para o remate da segunda tempada. O meu dúo de dianteiros foron boa razón para iso, pero é que ademais apañei un bo cadro de xogadores para o futuro, entrando varios bar rotacións para mellorar antes os seus números. Inda así, non sei se será abondo, porque para o seguinte ano, xa na categoría máis elevada, levarei o teoricamente peor equipo. Tampouco teño cartos para melloralo con xogadores de catro estrelas, así que tentarei manterme na Premier como poida, coas miras quizais en trocar a algún outro club máis potente.