Football, Tactics & Glory. Capítulo 6
O totalmente-non-Deportivo-da-Coruña non comezou mal no seu regreso á máxima división. Logo dunha merecida derrota na súa estrea, conseguiu impoñerse na casa, pola mínima, ao simulacro do Real Madrid. O resto da tempada non foi tan exitosa, e tiven que apurar nas últimas semanas para non baixar de categoría, librándome por moi pouco. Sen estar eu mínimamente posto no fútbol profesional, resultoume pouco realista, inda que ben divertido, o axustada que estivo a clasificación ata o final. Eu levaba unha media de punto por partido e tiven que mellorar para saír dos postos de descenso, mentres que os primeiros non debían ter moito máis do dobre de puntos. De feito, na seguinte tempada, atopeime no que pensaba eu que era unha posición cómoda para manter a categoría, pero xogueimo todo nas dúas últimas xornadas. Por sorte, tiven éxito, inda que cada vez que atopo unha estratexia rival baseada en centros dende a banda é un fracaso estrepitoso. Pola outra banda, debido a que o Corunna é dos peores equipos, xa non podo abusar dos números máis elevados para marcar goles sinxelos, como si facía en tempadas anteriores ou no Inazuma Eleven. Grazas a iso, puiden apreciar máis certos compoñentes tácticos e o importante de ter unha boa posición no taboleiro, inda que toque pagar a posesión do balón como prezo.
Diría que non cambiei moito significativo no meu terceiro ano na máxima división, máis aló dunha fichaxe defensiva para o medio do campo que moitos balóns interceptou; tamén tiña a súa graza ver como os rivais sempre se afastaban del, co cal tiña un efecto notable inda que non o activase nunca. Supoño que en boa parte grazas á súa influencia, o Corunna FC pasou varias semanas como líder, e tiven boas opcións ata os dous últimos meses de conseguir ese título. Pero os postos altos estaban moi disputados e o meu equipo caeu ata a súa definitiva sétima posición, fóra da clasificación para as competicións europeas. É de supor que non chegaría moi lonxe nelas, pero os ingresos adicionais de seguro que virían ben para mellorar o club, especialmente na área das xoves promesas.
Isto lévame a pensar que non hai unha solución ao tema da inflación. Segundo entendín nalgún menú, os equipos da intelixencia artificial tamén melloran co tempo, polo que todos tenderán ás máximas instalacións e persoal non xogador. Teño curiosidade por ver como afrontan isto nun Football Manager, pero aí sempre poden implementar sistemas e mecanismos para atallar o problema sen que resulte contrario aos seus obxectivos simulacionistas. Tampouco sei a partires de que ano algo así podería influír, nin se será posteriori ao típico punto no que o xogo comeza a rascar e xa pide un novo comezo.
Sexa como sexa, neste Football Tactics xa tiven boas ofertas para competir polo título supremo de varios países cun presuposto moito máis grande có do Corunna, pero agora mesmo segue a ter encanto o de continuar co equipo galego e, quen sabe, conseguir algún título importante. O meu plan pasa polo primeiro posto da liga ou outras tres tempadas, por poñer un final claro. Agora mesmo este é o meu xogo principal e, por mor da súa falta de final e do síndrome da quenda adicional, semella complicado de frear. Só agardo non cambiar de aires cara un Football Manager, que podería ser peor. Pero seguro que non lle diría que non ao Pyre.